سرمایه در گردش خالص به معنای مابه التفاوت داراییهای جاری و بدهیهای جاری است.
دارائیهای جاری، وجه نقد و دارائیهایی هستند که انتظار می رود ظرف یک سال یا یک چرخه عملیاتی هر کدام طولانی تر است به وجه نقد تبدیل شود، به فروش رود یا مصرف شود.بدهیهای جاری نیز بدهیهایی هستند که باید ظرف مدت فوق بازپرداخت شوند. سرمایه در گردش خالص، حاشیه ایمنی اعتباردهندگان است.